Σίγουρα κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Έτσι και η αντίδρασή του θα είναι διαφορετική σε συγκεκριμένα πλαίσια, όπως την πρώτη μέρα στο σχολείο χωρίς εσάς. Υπάρχουν παιδιά που είναι κατενθουσιασμένα που βρίσκονται στο σχολείο και πολλές φορές μέχρι που ξεχνάνε να χαιρετήσουν τους γονείς τους! Τα αφήνεις και φεύγεις ήσυχη/ήσυχος! Από την άλλη, είναι και παιδιά που δεν ανταποκρίνονται με την ίδια ανέμελη διάθεση στις αλλαγές. Μπορεί να κλάψουν, να φοβηθούν, να προσκολληθούν περισσότερο σε εσάς. Μπορεί να έχει περάσει καιρός κι όμως να εξακολουθούν να δυσκολεύονται να αποχωριστούν τα πιο γνώριμα σε αυτά πρόσωπα, εσάς.
Τι μπορείτε να κάνετε:
- Να νιώθετε και να εκπέμπετε σιγουριά, αυτοπεποίθηση και χαρά για το νέο ξεκίνημα
Πολλές φορές τα παιδιά διαισθάνονται την αγωνία σας ακόμα κι αν δεν την εκφράζετε λεκτικά στα ίδια. Αν ο φόβος του γονέα περάσει στο παιδί, είναι πιθανό να θεωρήσει και το ίδιο ότι υπάρχει λόγος να φοβάται. Ότι το αφήνουμε κάπου που δε θα περάσει καλά ή θα κινδυνέψει. Σε λιγότερο συχνές περιπτώσεις, συμβαίνει παρόλα αυτά, είναι ο γονιός που αρνείται να αποχωριστεί το παιδί, νιώθοντας πως το εγκαταλείπει, και προβάλλει την εικόνα αυτή πάνω του. Με αποτέλεσμα να αντιδρά τελικά και το παιδί φρενάροντας έτσι την προσαρμογή του.
Υπάρχει έρευνα η οποία έχει δημοσιευτεί στο psychoneuroendocrinology online περιοδικό που συνδέει το προγεννητικό άγχος της μητέρας με τη δυσφορία που νιώθει το παιδί τις πρώτες μέρες του σχολείου (Gutteling et all, 2005). Σκεφτείτε λοιπόν, αν το προγεννητικό ακόμη στρες ευθύνεται για τη δυσκολία προσαρμογής του παιδιού στο σχολείο, πόσο μπορεί να συντελεί στο ίδιο αποτέλεσμα το άγχος του γονέα την περίοδο που συμβαίνει η προσαρμογή. Οπότε προσπαθήστε, όσο γίνεται, να είστε σίγουροι, με αυτοπεποίθηση και χαρούμενοι για το νέο αυτό ταξίδι του παιδιού σας. (Πιο κάτω θα βρείτε το link με το άρθρο)
- Να δείχνετε τα παραπάνω και στο σπίτι μετά το σχολείο
Δεν αρκεί να προσποιούμαστε ή να δείχνουμε ήρεμοι και με αυτοπεποίθηση ότι όλα θα πάνε καλά μόνο όταν αφήνουμε το παιδί στην πόρτα του σχολείου. Σίγουρα θέλει να το πιστεύουμε και να το εκπέμπουμε κάθε ώρα της ημέρας. Αν είναι στο σχολείο να προσπαθείτε να δείχνετε ότι έχετε τον έλεγχο των συναισθημάτων σας και στο σπίτι το βράδυ να σας κατακλύζουν οι ανασφάλειες, ούτε αυτό θα βοηθήσει όσο θα ελπίζατε. Είναι σημαντικό να διατηρούμε με συνέπεια μια συγκεκριμένη στάση. Αυτή που θα διαβεβαιώνει ότι το παιδί δεν εγκαταλείπεται αλλά και ότι είναι απόλυτα ικανό να δεχτεί την αλλαγή. Η εικόνα που έχουμε εμείς οι ίδιοι για τα παιδιά είναι αυτή που θα βλέπουν και αυτά για τον εαυτό τους. Άρα επιλέγουμε να βλέπουμε ότι θα δυσκολευτούν ή ότι μπορούν να προσαρμοστούν;
- Να ενημερώνεστε πλήρως από τη δασκάλα/τις δασκάλες για την ημέρα του παιδιού
Φυσικά και είναι εύλογο να έχετε κάποια ανησυχία για το πώς περνάει το παιδί σας στο σχολείο, για το εάν κλαίει ή πόση ώρα κλαίει (ρολόι που γυρίζουν οι δείκτες!). Για αυτό χρειάζεται να ενημερώνεστε από τις δασκάλες για την καθημερινότητά του κατά την παραμονή του στο σχολείο. Η συνεργασία μεταξύ παιδαγωγού και γονέα είναι απαραίτητη ειδικά σε αυτήν την τόσο ευαίσθητη περίοδο για εσάς και το παιδί σας, για να νιώθετε και να εκπέμπετε ασφάλεια και εμπιστοσύνη.
- Να εμπιστευτείτε το σχολείο που έχετε επιλέξει
Από την στιγμή που έχετε κάνει την έρευνά σας και έχετε καταλήξει στο σχολείο που θα υποδεχτεί το παιδί σας, εμπιστευτείτε την επιλογή σας και τους ανθρώπους που το πλαισιώνουν. Σίγουρα υπάρχουν και εξαιρέσεις στον κανόνα, όμως στην πλειοψηφία τους οι παιδαγωγοί εκεί έξω είναι καταρτισμένοι, με εμπειρία και γνωρίζουν πώς να διαχειριστούν δύσκολες περιπτώσεις προσαρμογής. Δώστε τον απαραίτητο χρόνο στο παιδί σας αλλά και στους παιδαγωγούς να βρουν τους κώδικες επικοινωνίας μεταξύ τους και δε θα αργήσει η ώρα που θα αφήνετε το παιδί σας και θα ξεχνάει να σας χαιρετήσει!
Αν βλέπετε το παιδί σας να δυσφορεί κατά τον αποχωρισμό, να ξέρετε ότι σε αρκετές περιπτώσεις δεν το εννοεί. Δεν είναι λίγες οι φορές που ένα παιδί θα κάνει πως κλαίει, θα εναντιωθεί στο να σας αφήσει αλλά μόλις χάσει την οπτική επαφή μαζί σας, ή μπορεί να πάρει και 1-2 λεπτά, μεταμορφώνεται!
Αν λοιπόν το παιδί σας δυσκολεύεται στον αποχωρισμό, είτε αντικατοπτρίζοντας το δικό σας φόβο είτε ακόμα κι αν εσείς είστε πραγματικά κουλ, είναι σίγουρα μια φάση που θα περάσει. Το πότε δε μπορούμε να το πούμε μιας και εξαρτάται καθαρά από το ίδιο το παιδί. Όλα όμως, αν είναι στα σωστά χέρια, προσαρμόζονται τελικά και περνάνε καλά. Εξοπλιστείτε με υπομονή και πίστη ότι και το δικό σας παιδί αργά ή γρήγορα θα εγκλιματιστεί στο νέο του σχολικό περιβάλλον.
Βιβλιογραφία
Όλγα Ντίνα
Reggio Emilia & Montessori inspired teacher
BA in Early Childhood Studies - Certified Children’s Yoga Teacher - Certified AMI 3-6 Montessori Classroom Assistant
